Είμαστε πολύ νέοι σε σχέση με την ιστορία του Ολυμπιακού αλλά δεν ξέρουμε πότε στο παρελθόν ήττα του Ολυμπιακού σε ευρωπαϊκό παιχνίδι έφερε τέτοια δόξα στην ομάδα ή πότε στο παρελθόν η ομάδα έκανε εμφάνιση που δικαιολόγησε όσο ποτέ το προσωνύμιο ΘΡΥΛΟΣ.
Το τελικό 4-2 με ήρωα τον τερματοφύλακα της Ρεάλ Ιγκε Κασίγιας δεν μειώνει σε τίποτα την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ εμφάνιση της ομάδας σε ένα ιστορικό γήπεδο όπου όλοι έδωσαν με πίστη , ψυχή , μαγκιά και ΠΟΙΟΤΗΤΑ τον τέλειο αγώνα.
Όχι για να μην διασυρθούν από την «βασίλισσα» , για ν’ αποφύγουν την «κατηφόρα του Μπερναμπέου» και άλλα τέτοια κλισέ αλλά για να κερδίσουν τον αγώνα ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΑ ΙΣΙΑ και όχι κλεφτοπόλεμο, αντάρτικο, «τσούκου-τσούκου μπολ» και άλλες κουταμάρες που οι «μικροί» θεωρούν ότι είναι ο μόνος τρόπος να κοντράρουν τους μεγάλους. Για τους «μικρούς» ίσως είναι για τον ΘΡΥΛΟ όμως όχι.
Δεχτήκαμε γκολ μόλις στο 2ο λεπτό από τραγικό δικό μας λάθη. Συνήλθαμε γρήγορα και στο 7ο λεπτό είχαμε κιόλας ισοφαρίσει με εκπληκτική προσπάθεια του «έφηβου» αρχηγού και εκτελεστή τον παικταρά Γκαλέτι. Μείναμε με 10 παίκτες στο 15λ. Κρατήσαμε το ημίχρονο στο 1-1 , και προηγηθήκαμε νωρίς στο β με τον επίσης εκπληκτικό Σέζαρ.
Χάσαμε την μεγάλη ευκαιρία για το 1-3 με τον Τζόλε αλλά συνεχίσαμε και μετά το 2-2 να παίζουμε για τη νίκη.
Δεχτήκαμε το 3-2 και από εκεί και πέρα ΓΡΑΨΑΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ. Σαν χεσμένοι οι «γκαλάκτικος», ο δύστυχος διαιτητής και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές τους παρακαλούσαν να τελειώσει το παιχνίδι για ν’ αποφύγουν την ισοφάριση την οποία αγγίξαμε με την κεφαλιά του Νούνιεζ αλλά και το εκπληκτικό γυριστό του Κοβάσεβιτς που ανάγκασε τον τερματοφύλακα της Ρεάλ στην απόκρουση της αγωνιστικής.
Επιτομή το μη φάουλ του Ζεβλάκοφ στο 94’ όπου αρνήθηκε να σταματήσει τον αιφνιδιασμό της Ρεαλ αφήνοντας το ματς στο 3-2, αλλά να κλέψει την μπάλα για να βγάλει έστω και την τελευταία επίθεση.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΕΧΑΣΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ.
Τελειώνοντας να πούμε ότι περιμένουμε από όσους έχουν την ευθύνη στήριξης και ενδυνάμωσης αυτής της ομάδας να σηκώσουν τα μανίκια τους, να μιλάνε λίγο και να κάνουν πολλά. Ο ιδρώτας των παικτών και του προπονητή που τίμησαν την ερυθρόλευκη εχθές το βράδυ δεν πρέπει να πάει χαμένος. Η ιστορική ευκαιρία να μπει ο Ολυμπιακός σε Ευρωπαϊκή τροχιά -στην πράξη και όχι στα λόγια- δεν πρέπει να χαθεί ακόμα μία φορά. Αν δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων θα είναι υπόλογοι στη ιστορία του συλλόγου και η εκ των υστέρων συγνώμη ή παραδοχή λαθών και παραλείψεων δεν θα είναι αποδεκτή.
Αυτοί που έγραψαν ιστορία.
Ολυμπιακός (Τάκης Λεμονής): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Άντζας, Σέζαρ, Ραούλ Μπράβο (75' Ζεβλάκοβ), Λεντέσμα (87' Νούνιες), Πατσατζόγλου, Στολτίδης, Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς, Λούα Λούα (72' Κοβάτσεβιτς)
Το τελικό 4-2 με ήρωα τον τερματοφύλακα της Ρεάλ Ιγκε Κασίγιας δεν μειώνει σε τίποτα την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ εμφάνιση της ομάδας σε ένα ιστορικό γήπεδο όπου όλοι έδωσαν με πίστη , ψυχή , μαγκιά και ΠΟΙΟΤΗΤΑ τον τέλειο αγώνα.
Όχι για να μην διασυρθούν από την «βασίλισσα» , για ν’ αποφύγουν την «κατηφόρα του Μπερναμπέου» και άλλα τέτοια κλισέ αλλά για να κερδίσουν τον αγώνα ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΑ ΙΣΙΑ και όχι κλεφτοπόλεμο, αντάρτικο, «τσούκου-τσούκου μπολ» και άλλες κουταμάρες που οι «μικροί» θεωρούν ότι είναι ο μόνος τρόπος να κοντράρουν τους μεγάλους. Για τους «μικρούς» ίσως είναι για τον ΘΡΥΛΟ όμως όχι.
Δεχτήκαμε γκολ μόλις στο 2ο λεπτό από τραγικό δικό μας λάθη. Συνήλθαμε γρήγορα και στο 7ο λεπτό είχαμε κιόλας ισοφαρίσει με εκπληκτική προσπάθεια του «έφηβου» αρχηγού και εκτελεστή τον παικταρά Γκαλέτι. Μείναμε με 10 παίκτες στο 15λ. Κρατήσαμε το ημίχρονο στο 1-1 , και προηγηθήκαμε νωρίς στο β με τον επίσης εκπληκτικό Σέζαρ.
Χάσαμε την μεγάλη ευκαιρία για το 1-3 με τον Τζόλε αλλά συνεχίσαμε και μετά το 2-2 να παίζουμε για τη νίκη.
Δεχτήκαμε το 3-2 και από εκεί και πέρα ΓΡΑΨΑΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ. Σαν χεσμένοι οι «γκαλάκτικος», ο δύστυχος διαιτητής και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές τους παρακαλούσαν να τελειώσει το παιχνίδι για ν’ αποφύγουν την ισοφάριση την οποία αγγίξαμε με την κεφαλιά του Νούνιεζ αλλά και το εκπληκτικό γυριστό του Κοβάσεβιτς που ανάγκασε τον τερματοφύλακα της Ρεάλ στην απόκρουση της αγωνιστικής.
Επιτομή το μη φάουλ του Ζεβλάκοφ στο 94’ όπου αρνήθηκε να σταματήσει τον αιφνιδιασμό της Ρεαλ αφήνοντας το ματς στο 3-2, αλλά να κλέψει την μπάλα για να βγάλει έστω και την τελευταία επίθεση.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΕΧΑΣΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ.
Τελειώνοντας να πούμε ότι περιμένουμε από όσους έχουν την ευθύνη στήριξης και ενδυνάμωσης αυτής της ομάδας να σηκώσουν τα μανίκια τους, να μιλάνε λίγο και να κάνουν πολλά. Ο ιδρώτας των παικτών και του προπονητή που τίμησαν την ερυθρόλευκη εχθές το βράδυ δεν πρέπει να πάει χαμένος. Η ιστορική ευκαιρία να μπει ο Ολυμπιακός σε Ευρωπαϊκή τροχιά -στην πράξη και όχι στα λόγια- δεν πρέπει να χαθεί ακόμα μία φορά. Αν δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων θα είναι υπόλογοι στη ιστορία του συλλόγου και η εκ των υστέρων συγνώμη ή παραδοχή λαθών και παραλείψεων δεν θα είναι αποδεκτή.
Αυτοί που έγραψαν ιστορία.
Ολυμπιακός (Τάκης Λεμονής): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Άντζας, Σέζαρ, Ραούλ Μπράβο (75' Ζεβλάκοβ), Λεντέσμα (87' Νούνιες), Πατσατζόγλου, Στολτίδης, Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς, Λούα Λούα (72' Κοβάτσεβιτς)
Σχολιάστε τη θρυλική εμφάνιση της ομάδας μας στο φόρουμ του Θρύλου!
